ദൈവത്തിന്റെ കയ്യിൽ
ഒരു ചെറുഗോളമുണ്ടായിരുന്നു.
നോക്കൂ, അവൻ പറഞ്ഞു.
പുത്രൻ നോക്കി.
അങ്ങകലെ, ജലത്തിലൂടെന്നപോലെ
അവൻ കണ്ടു,
തീക്ഷ്ണവർണ്ണമായ,
വരണ്ടുണങ്ങിയ ഒരു ദേശം.
വെളിച്ചം അവിടെ എരിയുകയായിരുന്നു,
മൊരി പിടിച്ച വീടുകൾ
നിഴലുകൾ വീഴ്ത്തിയിരുന്നു,
ഒരു ദീപ്തസർപ്പം,
ചെളി തിളങ്ങുന്നൊരു പുഴ,
ചുറയഴിഞ്ഞൊഴുകിയിരുന്നു.
നഗ്നമായ ഒരു കുന്നിൽ
നഗ്നമായ ഒരു മരം
ആകാശത്തെ മ്ളാനമാക്കിയിരുന്നു.
മനുഷ്യർ അതിനു നേർക്കു
മെലിഞ്ഞ കൈകൾ നീട്ടിയിരുന്നു,
മറഞ്ഞുപോയൊരേപ്രിൽ മാസം
അതിന്റെ കൂടിപ്പിണഞ്ഞ ചില്ലകളിലേക്കു
മടങ്ങിവരുമെന്നപോലെ.
പുത്രൻ അവരെ നോക്കിയിരുന്നു.
ഞാൻ അവിടേയ്ക്കു പോകട്ടെ,
അവൻ പറഞ്ഞു.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ