നിര്‍വേദം
ഏതു കണ്ണുകളിൽച്ചെന്നു തങ്ങണമെന്നീച്ചുംബനങ്ങൾക്കറിയില്ല,
പണ്ടേയണഞ്ഞുപോയിരിക്കുന്നു, അവ താലോലിച്ച കണ്ണുകൾ.
ഉജ്ജ്വലമായ മനോരാജ്യങ്ങളിൽ മുഴുകിയിനിമേലവ കിടക്കും,
പച്ചപ്പുൽത്തകിടി മേൽ മയങ്ങുന്ന വേട്ടനായ്ക്കളെപ്പോലെ.
നരച്ച ചക്രവാളത്തിലൂടെ ചെമ്മരിപ്പറ്റം നീങ്ങുന്നതവർ കാണുന്നു,
തങ്ങളുടെ ജീവിതം പോലെ സന്ദിഗ്ധമായൊരാകാശത്തിലൂടെ,
പച്ചപ്പുല്പരപ്പിൽ ചിതറിവീണ നിലാവിന്റെ കതിരുകൾ മേഞ്ഞും.
അസൂയപ്പെടാതെ, മനസ്സസ്വസ്ഥമാവാതവർ നോക്കിനിൽക്കുന്നു,
ഓരോ കൈത്തലത്തിലും ആനന്ദം വിടർത്തുന്ന പനിനീർപ്പൂക്കളെ,
തങ്ങൾക്കു മനസ്സിലാവാത്ത മനശ്ശാന്തിയുടെ നീണ്ടുനീണ്ട പച്ചപ്പിനെ.
ഗാനം
അവളെ സ്നേഹിച്ചവനവന്റെ വഴിക്കു പോയി,
(കവാടമടയുന്നതു ഞാൻ കേട്ടിരുന്നു)
അവളെ സ്നേഹിച്ചവനവന്റെ വഴിക്കു പോയി,
എന്നിട്ടുമവളുല്ലാസവതിയായിരുന്നു.
പിന്നെയവൻ മടങ്ങിവന്നപ്പോൾ
(വിളക്കു കൊളുത്തുന്നതു ഞാൻ കേട്ടിരുന്നു)
പിന്നെയവൻ മടങ്ങിവന്നപ്പോൾ
അവൻ വരിച്ചതു മറ്റൊരുവളെ.
മരിച്ചൊരുവളെ ഞാൻ കണ്ടു
(അവളുടെയാത്മാവു കരയുന്നതു ഞാൻ കേട്ടിരുന്നു)
മരിച്ചൊരുവളെ ഞാൻ കണ്ടു,
ഇന്നുമവനെ കാത്തിരിക്കുന്നവളെ.
മൌറിസ് മെയ്ത്തെർലിങ്ക് Maurice Maetrerinck(1862-1949) - ഫ്രഞ്ചുഭാഷയിലെഴുതിയിരുന്ന ബല്ജിയൻ സിംബോളിസ്റ്റുകവി. 1911-ൽ നൊബേൽ സമ്മാനം ലഭിച്ചു.
Lassitude
Her lover went his way,
(I heard the gate)
Her lover went his way,
Yet she was gay.
When he came again,
(I heard the lamp)
When he came again,
Another made the twain.
And the dead I met,
(I heard her spirit cry)
And the dead I met,
She who waits him yet.
Poems by Maeterlinck
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ