യൂജെനിയോ മൊണ്ടേഹോ- മരങ്ങൾ

 

മരങ്ങൾ വളരെക്കുറച്ചേ സംസാരിക്കാറുള്ളു, അറിയാമോ.
ധ്യാനിച്ചും ചില്ലകളിളക്കിയും
ഒരു ജീവിതകാലമവർ കഴിച്ചുകൂട്ടുന്നു.
ശരല്ക്കാലത്തവരെയൊന്നു സൂക്ഷിച്ചുനോക്കൂ,
പൊതുസ്ഥലങ്ങളിലവർ അന്യോന്യം തേടുമ്പോൾ:
വളരെപ്രായമായവയേ എന്തെങ്കിലുമൊരു സംഭാഷണത്തിനു തുനിയുന്നുള്ളു,
മേഘങ്ങളും കിളികളുമായി സമ്പർക്കമുള്ളവർ.
എന്നാലവരുടെ ശബ്ദം ഇലകളിലില്ലാതാവുന്നു,
നമ്മളിലേക്കരിച്ചിറങ്ങുന്നതാവട്ടെ, അല്പമാത്രം, ഒന്നുമില്ലെന്നുതന്നെ.

എത്ര ചെറിയ പുസ്തകം പോലും നിറയ്ക്കാനുണ്ടാവില്ല,
മരങ്ങളുടെ ചിന്തകൾ.
അവരിലുള്ളതെല്ലാം അവ്യക്തം, ശകലിതം.
ഇന്നുദാഹരണത്തിന്‌, വീട്ടിലേക്കു പോകുമ്പോൾ
ഒരു ചൂളക്കിളിയുടെ സീല്ക്കാരം ഞാൻ കേട്ടു,
അടുത്ത വേനലിലേക്കായുസ്സു നീളാത്ത ഒന്നിന്റെ അന്ത്യഗാനം.
അവന്റെ ശബ്ദത്തിൽ സംസാരിക്കുന്നതൊരു മരമാണെന്നു ഞാനറിഞ്ഞു,
പലതുള്ളതിലൊന്ന്.
എന്നാലെനിക്കറിയില്ല,
തീക്ഷ്ണവും അഗാധവുമായ ആ ശബ്ദം കൊണ്ടെന്തു ചെയ്യണമെന്ന്,
എനിക്കറിയില്ല,
ഏതുതരം ലിപിയിലാണതു കുറിച്ചിടേണ്ടതെന്ന്.
*

യൂജെനിയോ മൊണ്ടേഹോ Eugenio Montejo (1938-2008)- വെനിസുവേലൻ കവിയും ലേഖകനും.