ഹോർഹെ ടെയ്ഹിയെർ- ലോകാവസാനം

ലോകം അവസാനിക്കുന്ന ദിവസം

ക്ലാസ്സിലെ ഏറ്റവും മിടുക്കനായ കുട്ടിയുടെ

നോട്ട്ബുക്കു പോലെ

വൃത്തിയുള്ളതും ചിട്ടപ്പടിയുമായിരിക്കും.

ടൗണിലെ സ്ഥിരം കുടിയൻ

തോട്ടിൽ കിടന്നുറങ്ങും,

എക്സ്പ്രസ് ട്രെയ്ൻ

സ്റ്റേഷനിൽ നിർത്താതെ കടന്നുപോകും,

ഇരുപതുകൊല്ലമായി

ചത്വരത്തിൽ വായിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മാർച്ച്

പട്ടാളബാൻഡ് നിർത്തില്ലാതെ പരിശീലിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും.

ടെലിഫോൺ കമ്പികളിൽ പട്ടം കുരുങ്ങിയ

ചില കുട്ടികൾ മാത്രം

അമ്മമാരോടെന്തു പറയണമെന്നറിയാതെ

വീടുകളിലേക്കു കരഞ്ഞുകൊണ്ടോടും,

ഞാനൊരു നാരകത്തിന്റെ തൊലിയിൽ

എന്റെ പേരിന്റെ ആദ്യാക്ഷരങ്ങൾ വരഞ്ഞിടും,

അതുകൊണ്ടൊരു കാര്യവുമില്ലെന്നറിഞ്ഞുകൊണ്ടുതന്നെ.

ടൗണിനു പുറത്തെ വെളിയിടത്ത്

കുട്ടികൾ പന്തു കളിക്കും.

ഭക്തസമൂഹങ്ങൾ ഭജന പാടാനായി

തെരുവുകവലകളിലേക്കു വരും.

ഭ്രാന്തിത്തള്ള കുടയും ചൂടി നടന്നുപോകും.

ഞാൻ എന്നോടുതന്നെ പറയും:

“ലോകം അങ്ങനെ അവസാനിക്കുകയൊന്നുമില്ല,

മുറ്റത്തു പ്രാവുകളും കുരുവികളും

ഒരരിമണിയെച്ചൊല്ലി തർക്കിച്ചുതീർന്നിട്ടില്ലല്ലോ.”

***

Jorge Teillier (1935-1996)- ദൈനന്ദിനസന്ദർഭങ്ങളിൽ നിന്ന്

സ്ഥലകാലങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള മിത്തുകൾ സൃഷ്ടിച്ച ചിലിയൻ കവി.