വിവർത്തനം ചെയ്യുന്നതിനിടയിൽ സ്വന്തം ഭാഷയെ കൂടുതൽ നന്നായി പരിചയമാവുകയാണ്‌ നമുക്ക്. സ്വന്തം കൃതി രചിക്കുമ്പോൾ നമ്മുടെ തിരഞ്ഞെടുപ്പുകൾ അത്രയും അവധാനപൂർവ്വമല്ല, അനിച്ഛാപൂർവ്വമാവുകയുമാണ്‌, ആദ്യത്തെ ഡ്രാഫ്റ്റിലെങ്കിലും. നമുക്കു സ്വാഭാവികമായിട്ടുള്ള പദാവലിയായിരിക്കും മനസ്സിലേക്കു കയറിവരിക. എന്നാൽ വിവർത്തനം ചെയ്യുമ്പോൾ നമ്മുടെ തിരഞ്ഞെടുപ്പുകളല്ല നമ്മെ നേരിടുന്നത്, മറ്റൊരെഴുത്തുകാരന്റെ തിരഞ്ഞെടുപ്പാണ്‌; അതു പകർന്നുകൊടുക്കാൻ സമർത്ഥമായ വാക്കുകൾ ബോധപൂർവ്വം നാം തേടിപ്പിടിക്കേണ്ടിവരും. അപ്പോഴാണ്‌ നമ്മുടെ ഭാഷയിലെ പര്യായപദങ്ങൾ എന്നുപറയുന്നവയെ നാം തടുത്തുകൂട്ടുന്നത്, ഏറ്റവും കൃത്യമായ ആ ഒന്നിനെ കണ്ടെത്താമെന്ന ആശയോടെ. അവ കൃത്യമായ തത്സമങ്ങളല്ല എന്നതു ശരിതന്നെ; അവയെല്ലാം ഒരല്പം വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കും, വ്യത്യസ്തമായ ഉല്പത്തികളും വ്യത്യസ്തമായ ധ്വനികളുമുള്ളവ.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ