ഡെയ്സി സമോറ- പേമാരി

കാറ്റു കടക്കാത്ത ഒരോഫീസ് ജനാലയിലൂടെ
പേമാരിയും നോക്കി ഞാനിരിക്കുന്നു.
കാറ്റു പിടിച്ചുലച്ച ഒരക്കേഷ്യയുടെ
മഞ്ഞപ്പൂക്കൾ
തുരുമ്പു പിടിച്ച തകരക്കൂരയിലൂടുരുണ്ടിറങ്ങുന്നു.

മീൻഭരണിയിലിട്ടടച്ച ഒരു മീൻ-
അസൂയയോടെ ഞാനോർക്കുന്നു,
ചെളിവെള്ളത്തിൽ ചാടിയും
കയറിപ്പോരാനുള്ള വിളികൾ കേട്ടില്ലെന്നു നടിച്ചും
മഴയിൽ കുളിച്ചു സന്തോഷിക്കുന്ന
ഒരു പെൺകുട്ടിയെ.
എനിക്കിടനിലക്കാരിയായ വല്യമ്മായി പിന്നീട്
മുത്തശ്ശൻ കാണാതെന്റെ തല തോർത്തിത്തന്നിരുന്നു,
ഉടുപ്പു മാറ്റിത്തന്നിരുന്നു,
ചെരുപ്പിലെ ചെളി തുടച്ചുകളഞ്ഞിരുന്നു.
സ്നേഹം പോലൂഷ്മളമായ ഒരു പുതപ്പിലാകെപ്പൊതിഞ്ഞ്
ഞാനുറങ്ങുകയും ചെയ്തു.

ഉള്ളിൽ മാത്രമെന്നെ കുതിർക്കാനുതകുന്ന പഴയൊരു പേമാരി
ഇപ്പോഴിതാ, തകരക്കൂരയിലാഞ്ഞുവീഴുന്നു,
തോടുകളും തിട്ടകളും മുക്കിത്താഴ്ത്തുന്നു,
ഓർമ്മയുടെ പുഴത്തടങ്ങളും!

*

Daisy Zamora (1950) - നിക്കരാഗ്വൻ കവി