1. വഴികൾ
കൈത്തണ്ടയിലൊറ്റക്കീറൽ,
ഒരു കവിളമ്ളത്തിന്റെ പൊള്ളൽ,
തലയ്ക്കുള്ളിലൊരുണ്ടയുടെ വെടിയ്ക്കൽ-
മരണം അമ്മയെപ്പോലെ വരുന്നു,
നമ്മെ വാരിയെടുക്കാൻ.
2. ആത്മഹത്യാക്കുറിപ്പ്‌
പുഴയുടെ
ശാന്തമായ
തണുത്ത മുഖം
എന്നോടൊരു
ചുംബനം ചോദിച്ചു.
3. കടുംചെമപ്പിൽ ഒരു ഫന്റാസിയ
ദുരന്തത്തിന്റെ ചെണ്ടകളെനിക്കായി മുഴക്കൂ.
ദുരന്തത്തിന്റെയും മരണത്തിന്റെയും ചെണ്ടകൾ മുഴക്കൂ.
ഗായകസംഘമൊരു പ്രചണ്ഡഗാനമാലപിക്കട്ടെ,
എന്റെ പ്രാണൻ കുറുകുന്ന ശബ്ദമതിൽ മുങ്ങിത്താഴട്ടെ.
ദുരന്തത്തിന്റെ ചെണ്ടകളെനിക്കായി മുഴക്കൂ,
വിളംബതാളത്തിൽ വെളുത്ത വയലിനുകൾ മുരളട്ടെ,
ഗർജ്ജിക്കുന്ന കാഹളമൊടുവിലൊരു സൌരസ്വരവുമൂതട്ടെ,
ഞാൻ പോകുന്ന
തമസ്സിലേ-
ക്കെനിയ്ക്കൊരു കൂട്ടായി.
4. അധ്യാപകൻ
നക്ഷത്രങ്ങൾ പോലെയാണാദർശങ്ങൾ,
നമ്മുടെ കൈയെത്തുന്ന ദൂരത്തല്ലവ.
പഠിക്കാൻ എളിമയോടെ ഞാൻ ശ്രമിച്ചു,
ഞാൻ പഠിപ്പിച്ചതതിലുമെളിമയോടെ.
നേരുള്ളതായ നന്മകളൊക്കെ
മുറുകെപ്പിടിക്കാൻ ഞാൻ ശ്രമിച്ചിരുന്നു.
നല്ലവനാവണമെന്നെനിക്കുണ്ടായിരുന്നു,
അതുകൊണ്ടാത്മാവൊന്നു ഞെരുങ്ങിയെങ്കിലും.
ഇന്നു തണുത്ത മണ്ണിനടിയിൽ ഞാൻ കിടക്കുന്നു,
കണ്ട സ്വപ്നങ്ങളൊക്കെ ഞാൻ മറന്നും കഴിഞ്ഞു.
ഈ മണ്ണു പാകിയ ഇടുങ്ങിയ കിടക്കയിൽ
വെളിച്ചം പകരാൻ ഒരു വിളക്കിന്റെ നാളവുമില്ല .
ഈ മണ്ണു പാകിയ ഇടുങ്ങിയ കിടക്കയിൽ
നക്ഷത്രത്തരികളൊരിക്കലും ചിതറിവീഴില്ല.
ഓർക്കുമ്പോൾ ഞാനൊന്നു വിറ കൊള്ളുന്നു:
ഒന്നിലും കാര്യമില്ലെന്നിരുട്ടെന്നെപ്പഠിപ്പിച്ചാലോ?
5. പുതുവർഷം
നിത്യത എന്ന
തലപ്പറ്റ മരത്തിൽ നിന്ന്
പഴുക്കിലകൾ പോലെ
വർഷങ്ങൾ കൊഴിയുന്നു.
ഒരില കൂടി കൊഴിഞ്ഞെങ്കിൽ
അതത്ര വലിയ കാര്യമാണോ?
6. ചിതാലേഖനം
ഈ കുഴിമാടത്തിൽ കിടക്കുന്നത്,
അതെ, ഞാൻ തന്നെ.
നിങ്ങളെന്തിനു ചിരിക്കുന്നു, നല്ലവരേ,
അല്ലെങ്കിലെന്തിനു കരയുന്നു?
ഈ കുഴിമാടത്തിൽ കിടക്കുന്നത്
എന്നിലധികമൊന്നുമല്ലെന്നേ.
7. രോഗി കിടക്കുന്ന മുറി
എന്തു നിശബ്ദതയാണിവിടെ,
രോഗി കിടക്കുന്ന ഈ മുറിയിൽ.
മരണവും ജീവിതവുമെന്ന കാമുകർക്കിടയിൽ
ഉരിയാട്ടമില്ലാതെ ഒരു സ്ത്രീ കിടക്കുന്നു-
വേദനയെന്ന ഒറ്റവിരിപ്പു കൊണ്ട്
മൂന്നുപേരെയും മൂടിയിരിക്കുന്നു.
8. പാരീസിലെ ഭിക്ഷക്കാരി
ഒരിക്കൽ നീ ചെറുപ്പമായിരുന്നു
ഇന്നു തണുപ്പത്തു കൂനിപ്പിടിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ
നിനക്കു പ്രായമേറിയെന്നത്
ആരും കാര്യമാക്കുന്നേയില്ല.
ഒരിക്കൽ നീ സുന്ദരിയായിരുന്നു.
ഇന്ന്, ഈ തെരുവിൽ
ആരുമോർമ്മിക്കുന്നില്ല
നിന്റെയധരം മധുരിച്ചിരുന്നുവെന്ന്.
ഹാ, ഫൊണ്ടെയ്ൻ തെരുവില്‍
വാടിവീണ കിഴവീ,
മരണമല്ലാതാരുമില്ല
ഇനി നിന്നെ ചുംബിക്കാൻ.
9. ആനി സ്പെൻസറുടെ മേശ
ആനി സ്പെൻസറുടെ മേശപ്പുറത്ത്
മുന കൂർപ്പിക്കാതെ ഒരു പെൻസിൽ-
തനിക്കെഴുതാനറിയുന്ന പലതും
അവളെഴുതാതെ വിട്ടപോലെ.
10. മേട
മരണമെന്ന മേടയിലേ-
ക്കാത്മാവു കയറിപ്പോകുന്നു,
ഒരു നിമിഷം ധ്യാനിച്ചിരിക്കാൻ-
ആ നിമിഷം തീരുന്നുമില്ല.
11. മരിക്കാൻ കിടക്കുന്ന ജന്തു
മരണം മണത്ത കഴുകന്മാർ
പറന്നെത്തുന്നു-
കാറ്റിനും വെയിലിനുമടിയിൽ
ഉടലിന്റെ അന്ത്യയുദ്ധം അവർ കാണുന്നുണ്ട്-
കടന്നുപോവുന്ന തെന്നലിനെ,
പരിധിയറ്റ മാനത്തെ
യാതനയുടെ കണ്ണു കൊണ്ടു നോക്കുന്ന
അവസാനത്തെ നോട്ടം അവർ കാണുന്നുണ്ട്-
മരണം മണത്ത കഴുകന്മാർ
തലയ്ക്കു മേൽ കാത്തിരിക്കുന്നു,
ആ നിശ്ചലനിമിഷത്തിനായി
ജീവൻ
മരിക്കുന്ന
നിമിഷം.
12. വ്യക്തിപരം
വ്യക്തിപരം
എന്നു കുറിച്ച ഒരു കവറിൽ
ദൈവം എനിക്കൊരു കത്തയച്ചു.
വ്യക്തിപരം
എന്നു കുറിച്ച ഒരു കവറിൽത്തന്നെ
ഞാൻ മറുപടി അയച്ചിട്ടുമുണ്ട്.
13. അന്ത്യം
ചുമരിൽ
ഘടികാരമില്ല,
കാലമില്ല,
പകലും രാത്രിയും
നിലം താണ്ടുന്ന
നിഴലുകളുമില്ല.
വാതിലിനു വെളിയിൽ
വെളിച്ചമില്ല,
ഇരുട്ടില്ല.
വാതിലുമില്ല!
14. ഒടുവിലത്തെ വളവ്
വളവു തിരിഞ്ഞു ചെല്ലുമ്പോൾ
എതിരേ വരുന്നതു നിങ്ങൾ തന്നെയാണെങ്കിൽ
തിരിയാനിനിയൊരു വളവുമില്ലെന്ന്
നിങ്ങൾക്കു മനസ്സിലാവുന്നു.
1. Ways
A slash of the wrist,
A swallow of scalding acid,
The crash of a bullet through the brain —
And Death comes like a mother
To hold you in her arms.
2. Suicide’s Note
The calm,
Cool face of the river
Asked me for a kiss.
3. Fantasy in Purple
Beat the drums of tragedy for me.
Beat the drums of tragedy and death.
And let the choir sing a stormy song
To drown the rattle of my dying breath.
Beat the drums of tragedy for me,
And let the white violins whir thin and slow,
But blow one blaring trumpet note of sun
To go with me
to the darkness
4. Teacher
Ideals are like the stars,
Always above our reach.
Humbly I tried to learn,
More humbly did I teach.
On all honest virtues
I sought to keep firm hold.
I wanted to be a good man
Though I pinched my soul.
But now I lie beneath cool loam
Forgetting every dream;
And in this narrow bed of earth
No lights gleam.
In this narrow bed of earth
Star-dust never scatters,
And I tremble lest the darkness teach
Me that nothing matters.
5. New Year
The years
Fall like dry leaves
From the top-less tree
Of eternity.
Does it matter
That another leaf has fallen?
6. Epitaph
Within this grave lie,
Yes, I.
Why laugh, good people,
Or why cry?
Within this grave
Lies nothing more
7. Sick Room
How quiet
It is in this sick room
Where on the bed
A silent woman lies between two lovers-
Life and Death,
And all three covered with a sheet of pain.
8. Parisian Beggar Woman
Once you were young.
Now, hunched in the cold,
Nobody cares
That you are old.
Once you were beautiful.
Now, in the street,
No one remembers
Your lips were sweet.
Oh, withered old woman
Of rue Fontaine,
Nobody but death
Will kiss you again.
9. Anne Spencer’s TableOn Anne Spencer's table
There lies an unsharpened pencil—
As though she has left unwritten
Many things she knows to write.
10. Tower
Death is a tower
To which the soul ascends
To spend a meditative hour—
That never ends.
11.Dying Beast
Sensing death,
The buzzards gather —
Noting the last struggle
Of flesh under weather,
Noting the last glance
Of agonized eye
At passing wind
And boundless sky.
Sensing death,
The buzzards overhead
Await that still moment
When life —
Is dead.
12. Personal
In an envelope marked:
PERSONAL
God addressed me a letter.
In an envelope marked:
PERSONAL
I have given my answer.
13. End
There are
No clocks on the wall,
And no time,
No shadows that move
From dawn to dusk
Across the floor.
There is neither light
Nor dark
Outside the door.
There is no door!
14. Final Curve
When you turn the corner
And you run into yourself
Then you know that you have turned
All the corners that are left
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ