രാത്രിയുടെ കല്ലറ പോലെ നിന്നെ ഞാനാരാധിക്കുന്നു,
കദനത്തിന്റെ ഭാജനമേ, മൗനം വെടിയാത്തവളേ,
അത്രയ്ക്കധികം സ്നേഹിക്കുന്നു ഞാൻ നിന്നെ,
എന്നിൽ നിന്നകലുകയാണു നീയെന്നതിനാൽത്തന്നെ,
പതിന്മടങ്ങാക്കുകയാണു നീ,യെന്റെ രാത്രികൾക്കലങ്കാരമേ,
എനിക്കുമനന്തനീലിമയ്ക്കുമിടയിലെ കാതങ്ങളെന്നതിനാൽത്തന്നെ.
യുദ്ധസജ്ജനായി ഞാൻ വരുന്നു, ഞാനാക്രമിച്ചുമുന്നേറുന്നു,
ശവത്തിനു മേൽ പുഴുക്കളുടെ വൻപട പോലെ.
എനിക്കത്രമേലിഷ്ടം, ക്രൂരമായ, മെരുങ്ങാത്ത മൃഗമേ,
നിന്റെ സൗന്ദര്യമിരട്ടിപ്പിക്കുന്ന ആ തണുപ്പൻ മട്ടും!
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ