തിരയിളക്കുന്ന പട്ടുടയാടയിലവളെക്കാണുമ്പോൾ
നടക്കുമ്പോഴും നൃത്തം വയ്ക്കുകയാണവളെന്നു തോന്നും,
പാമ്പാട്ടിയുടെ മകുടിയിളകുമ്പോഴതിന്റെ താളത്തിൽ
പത്തിവിടർത്തിയാടുന്ന നെടിയ നാഗങ്ങളെപ്പോലെ.
മനുഷ്യയാതനകളോടൊരുപോലുദാസീനമായ
മരുനിലങ്ങളിലെ വരണ്ട മണലും നീലവാനവും പോലെ;
കടൽപ്പെരുക്കത്തിൽ തിരകളുടെ മെടച്ചിൽ പോലെ,
ഉദാസീനതയോടവൾ സ്വയമനാവൃതയാകുന്നു.
മനം കവരുന്ന രത്നങ്ങൾ അവളുടെ മിന്നുന്ന കണ്ണുകൾ,
ആ പ്രതീകാത്മകമായ വിചിത്രപ്രകൃതത്തിലൊരുമിക്കുന്നു,
നിർമ്മലയായ മാലാഖയും പ്രാക്തനയായ സ്ഫിങ്ക്സും.
സർവ്വതും പൊന്നുമുരുക്കും വെളിച്ചവും വജ്രവുമായൊരിടത്ത്
നിരുപയോഗമായൊരു നക്ഷത്രം പോലെന്നുമെന്നും തിളങ്ങുന്നു,
വന്ധ്യയായൊരു സ്ത്രീയുടെ നിർവ്വികാരമായ പ്രതാപം.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ