ബോദ്‌ലേർ - ഒരു ക്രെയോൾ സ്ത്രീയോട്

വെയിലു താലോലിക്കുന്ന, വാസനിക്കുന്നൊരു ദേശത്ത്,
കടുംചുവപ്പുമരങ്ങളുടെ വിതാനത്തിനടിയിൽ,
കണ്ണുകളിലാലസ്യം പെയ്യുന്ന പനമരങ്ങൾക്കു ചുവട്ടിൽ
ഒരു ക്രിയോളുകാരിയുടെ അജ്ഞാതചാരുതകൾ ഞാനറിഞ്ഞു.

ഊഷ്മളചർമ്മം വിളർത്തവൾ, കറുത്ത മന്ത്രവാദിനി,
അവൾ തല വെട്ടിക്കുമ്പോഴതിലുണ്ടൊരു തറവാടിത്തം;
കിളരത്തിൽ, ചടച്ചവൾ- നടക്കുമ്പോഴൊരു വേട്ടക്കാരി;
അവളുടേതമർന്ന മന്ദഹാസം, നില വിടാത്ത നോട്ടം.

സേൻ നദിക്കരയിൽ, അല്ലെങ്കിൽ ലുവാറിൻ്റെ പച്ചപ്പിൽ,
ഐശ്വര്യത്തിന്റെ യഥാർത്ഥദേശത്തേക്കൊരുനാൾ ഭവതീ, നീ പോയിരുന്നെങ്കിൽ,
ആ പുരാതനഹർമ്മ്യങ്ങളലങ്കരിക്കാൻ യോഗ്യമായ സൗന്ദര്യമേ,

വള്ളിക്കുടിലുകളുടെ നിഴലടഞ്ഞ സങ്കേതങ്ങളിൽ
കവികളുടെ ഹൃദയങ്ങളിലൊരായിരം ഗീതകങ്ങൾ നീയുണർത്തും,
നിന്റെ കണ്ണുകൾക്കവർ നിന്റെയടിമകളെക്കാൾ വിധേയരാകും.

*ക്രെയോൾ (Creol)- യൂറോപ്യരും കറുത്തവരും ചേർന്ന സങ്കരവർഗ്ഗം; ബോദ്‌ലേർ മൗറീഷ്യസ്സിൽ വച്ചു പരിചയപ്പെട്ട M. Autard de Bragardന്റെ ഭാര്യയാണ്‌ ഈ ക്രിയോൾ സ്ത്രീ. ഭർത്താവിനെഴുതിയ കത്തിൽ ഭാര്യക്കുള്ള ഈ കവിതയും കവി വിദഗ്ധമായി ഉൾപ്പെടുത്തിയിരുന്നു.