ബോദ്‌ലേർ- ഒരു പൂർവ്വജന്മം

വിശാലമായ പൂമുഖങ്ങളിൽ ദീർഘകാലം ജീവിച്ചൊരു കാലമെനിക്കുണ്ടായിരുന്നു,
അന്നൊരായിരം നിറങ്ങളാൽ സമുദ്രസൂര്യന്മാരതിനെ വെളിച്ചപ്പെടുത്തിയിരുന്നു;
പ്രതാപത്തോടുയർന്നു നിന്നിരുന്ന നെടിയ സ്തംഭങ്ങളുടെ നിരകളവയെ
അസ്തമയത്തിലാഗ്നേയശിലകളുടെ ഗുഹാമുഖങ്ങളാക്കി മാറ്റിയിരുന്നു.

ആകാശത്തിന്റെ ചിതറിയ ചിത്രങ്ങളും പേറി തിരകളുരുണ്ടുകേറുമ്പോൾ
ഉദാത്തവും നിഗൂഢവുമായ രീതിയിലതിൽ കലർന്നിരുന്നു,
എന്റെ കണ്ണുകളിൽ പ്രതിഫലിക്കുന്ന അസ്തമയവർണ്ണങ്ങളും
പ്രബലമായ തന്ത്രികൾ മീട്ടുന്ന സമൃദ്ധസംഗീതവും.

മാദകാലസ്യത്തിൽ മുങ്ങി ഞൻ ജീവിച്ചതവിടെയായിരുന്നു,
സർവ്വാഡംബരങ്ങളുമായി, വാനനീലിമയ്ക്കും തിരകൾക്കുമിടയിൽ,
കസ്തൂരി മണക്കുന്ന നഗ്നകളായ അടിമപ്പെണ്ണുങ്ങൾക്കു നടുവിൽ;

പനയോലവിശറികൾ വീശി അവരെന്റെ നെറ്റിത്തടം തണുപ്പിച്ചിരുന്നു,
അവരുടെ ജീവിതലക്ഷ്യം ഇതൊന്നുമാത്രമായിരുന്നു:
എന്നെ തളർച്ചയിലാഴ്ത്തുന്ന നിഗൂഢവേദനയെ പിന്നെയും തീവ്രമാക്കുക.