ലോർക്ക - ഗസൽ: മരിച്ച കുട്ടി

ഗ്രനാഡയിൽ ഓരോ അപരാഹ്നത്തിലും,

ഓരോ അപരാഹ്നത്തിലും ഒരു കുട്ടി മരിക്കുന്നു.

ജലം ഓരോ അപരാഹ്നത്തിലും

കൂട്ടുകാരുമൊത്തു സൊറ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

മരിച്ചവർക്കു പായൽ പിടിച്ച ചിറകുകൾ.

തെളിഞ്ഞ കാറ്റും കലങ്ങിയ കാറ്റും

മണിമേടകൾ ചുറ്റിപ്പറക്കുന്ന രണ്ടു വാൻകോഴികൾ,

പകൽ, മുറിപ്പെട്ട ഒരു കുട്ടിയും.

ഒരു വാനമ്പാടിയുടെ മിന്നായവും മാനത്തു ശേഷിച്ചിരുന്നില്ല,

വീഞ്ഞിന്റെ വിലങ്ങളിൽ നിന്നെ ഞാൻ കണ്ടെത്തുമ്പോൾ.

ഒരു മേഘശകലവും കരയ്ക്കു മേൽ ശേഷിച്ചിരുന്നില്ല,

നീ പുഴയിൽ മുങ്ങിത്താഴുമ്പോൾ.

ഒരതികായനെപ്പോലെ മലകളിൽ നിന്നു ജലമുരുണ്ടിറങ്ങി,

ലില്ലികളും നായ്ക്കളും താഴ്‌വരയിൽ തകിടം മറിഞ്ഞു.

എന്റെ കൈകൾ വയലറ്റുനിഴൽ വീഴ്ത്തിയ നിന്റെയുടൽ

തണുത്തുമരവിച്ചൊരു ദേവദൂതനായിരുന്നു, പുഴത്തടത്തിൽ.