ഹൃദയം തകർന്നവനാണു ഞാൻ,
ഒരു നെഞ്ചിലെ മുറിവിന്റെ കഥ കേൾക്കൂ,
പ്രഭാതമെന്ന പ്രത്യാശയ്ക്കു കാതു കൊടുക്കൂ.
ശോകത്തിന്റെ ഭാരം ചുമക്കുന്നവനാണു ഞാൻ,
കണ്ണീരിൽ കുതിർന്ന കുപ്പായത്തിന്റെ കഥ കേൾക്കൂ,
പ്രഭാതമെന്ന പ്രത്യാശയ്ക്കു കാതു കൊടുക്കൂ.
നാവു പിഴുതെടുക്കപ്പെട്ടവനാണു ഞാൻ,
എന്റെ മുറിവിന്റെ കഥ കേൾക്കൂ,
പ്രഭാതമെന്ന പ്രത്യാശയ്ക്കു കാതു കൊടുക്കൂ.
കാലടികൾ വിണ്ടവനാണു ഞാൻ,
പഥികന്റെ ഖേദങ്ങളുടെ കഥ കേൾക്കൂ,
പ്രഭാതമെന്ന പ്രത്യാശയ്ക്കു കാതു കൊടുക്കൂ.
കദനത്തിന്റെ പാതിരാമണലലയുന്നവനിൽ നിന്നും
പ്രഭാതസൌന്ദര്യത്തിന്റെ കഥ പറഞ്ഞുകേൾക്കൂ,
പ്രഭാതമെന്ന പ്രത്യാശയ്ക്കു കാതു കൊടുക്കൂ.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ