ഞങ്ങളുടെ ഭയം നിശാവസ്ത്രം ധരിച്ചതല്ല
കൂമന്റെ കണ്ണുകളുള്ളതല്ല
പേടകത്തിന്റെ മൂടി തുറക്കുന്നതല്ല
മെഴുകുതിരി ഊതിക്കെടുത്തുന്നതല്ല
ഒരു പരേതന്റെ മുഖവും അതിനില്ല
ഞങ്ങളുടെ ഭയം
ഒരു പോക്കറ്റിൽ കണ്ട
ഒരു തുണ്ടുകടലാസ്സാണ്‌
“ദ്ലൂഗാത്തെരുവു പൊള്ളുമെന്ന്
വൊയ്ച്ചിക്കിനോടു പറഞ്ഞേക്കൂ”
ഞങ്ങളുടെ ഭയം
കൊടുങ്കാറ്റിന്റെ ചിറകുകളിൽ പറക്കുന്നതല്ല
പള്ളിമേടയിലിരിക്കുന്നതല്ല
തീർത്തും സാധാരണമാണത്
അതിന്റെ രൂപം
കമ്പിളിയുടുപ്പും
ഭക്ഷണവും വെള്ളവും
ആയുധങ്ങളും
തിടുക്കത്തിൽ കെട്ടിയെടുത്ത
ഒരു മാറാപ്പിന്റേതാണ്‌
ഞങ്ങളുടെ ഭയം
ഒരു പരേതന്റെ മുഖമുള്ളതല്ല
മരിച്ചവർ ഞങ്ങളെ കഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നില്ല
ഞങ്ങൾ അവരെ തോളിൽ ചുമന്നുകൊണ്ടുപോകുന്നു
ഒരേ വിരിപ്പിനടിയിൽ ഞങ്ങളുറങ്ങുന്നു
ഞങ്ങളവരുടെ കണ്ണുകൾ തിരുമ്മിയടയ്ക്കുന്നു
ചുണ്ടുകൾ അടച്ചുവയ്ക്കുന്നു
നനവില്ലാത്ത ഒരിടം നോക്കി
അവരെ മറവു ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു
അധികം ആഴത്തിലല്ലാതെ
ആഴം കുറയാതെയും
(1961)
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ